Bubbelement

Jouw abonnement op de lekkerste bubbels van kleine makers.

“But first, Crémant!”

Augustus 2023

Giol Prosecco brut rose

Giol is het oudste proseccohuis en de opgedane kennis tref je dan ook terug in de bubbels. Voor deze zomerse rosé gebruiken ze 90% Glera druiven en 10% Pinot Nero, aangeplant op losse klei/zandronden met zilt. De druiven worden op verschillende momenten geoogst, zodat ze los van elkaar de beste rijpheid hebben. Het sap van de Glera laten ze bij het persen direct afgelopen, terwijl de Pinot Nero vergist op schil: hiermee ontstaat een rode basiswijn die op de tanks geblend wordt met de glera voor de tweede vergisting.

Jaargang 2021 is fris en zomers met een lichte zalmroze kleur. In de neus tref je naast aardbeitjes ook appel, citrus en steenfruit. In de mond overheerst het rode fruit wat meer, aangevuld met framboos. Met slechts 8gr suiker per liter is die ook goed droog, wat hem mooi expressief maakt en goed laat combineren met eten.

Giol

Azienda Agricola Giol ligt in de Veneto, om precies te zijn in San Polo di Piave. Het is het oudste proseccohuis in Italië, gestart in 1427 en genoemd naar het (tegenwoordig onbewoonde) kasteel Giol. In de kelders onder dit kasteel rijpen de wijnen onder het oog van Vittorio Carraro, de jonge wijnmaker.

In de geschiedenis is Giol overigens niet altijd van dezelfde familie geweest. Graaf Papadopoli, een Venetiaanse bankier, gebruikte het kasteel als zomerverblijf en hield in de periodes toezicht op zijn landgoed waar diverse boerderijen toe behoorden. In 1923 kocht commandant Giovanni Giol het landgoed over en bouwde door op het werk van zijn voorganger. De oude wijnkelders bleven behouden maar er werd o.a. een tweede vatenkamer aangelegd. De opvolgende generaties werkten ook gestaag door een het huis wat nu volledig biologisch en vegan werkt aan een brede lijn wijnen, inclusief meerdere stijlen prosecco en spumante.

Recept: tortilla met kip en granaatappel

Deze prosecco drink je als aperitief of in plaats van een “stille” rosé bij een lekker voorgerecht. Bijvoorbeeld dit gerechtje uit de arabische keuken arabische keuken!

Ingrediënten (4p)

4 kipfilets
4 tl ras el hanout
6 el olijfolie
1 rode ui
8 el volle Griekse yoghurt
20 gr platte peterselie, fijngehakt
2 tl sumak (evt vervangen door citroensap)
1 teentje knoflook, uitgeperst
zout, versgemalen peper
8 grote tortilla´s
150 gr rucola
8 el granaatappelpitjes
8 el granaatappelmelasse

Snij de kipfilet open zodat deze overal even dik is. Meng de ras el hanout met de olijfolie en een mespunt zout en smeer de kipfilet hiermee in. Laat minimaal 1 uur en max. 12 uur afgedekt marineren in de koelkast.

Snij de rode ui in halve ringetjes en verwarm de oven voor op 150 °C.

Meng de yoghurt, peterselie, sumak, knoflook en wat peper en zout goed door elkaar.

Verwarm een grillpan bak de kip in ca. 10 minuten gaar: 6 minuten aan de ene, 4 aan de andere kant.

Laat even rusten op je snijplank en verwarm intussen de tortillavellen ca. 3 minuten in de voorverwarmde oven. Snij de kipfilet in plakjes. Besmeer de warme tortilla’s eerst met de kruidenyoghurt en verdeel de rucola, kipreepjes, rode ui, granaatappelpitjes en granaatappelmelasse eroverheen. Smakelijk!

Kook de aardappelen gaar in gezouten water en stamp ze fijn. Giet kloppend met de garde de slagroom er doorheen, gevolgd door 90ml olijfolie en breng op smaak met zout en peper.

Snijd intussen de venkel in dunne plakken en wrijf deze in met (olijf)olie. Gril ze op hoog vuur aan beide kanten tot er mooie grillstrepen ontstaan. Rasp de sinaasappelschillen en pers de vruchten vervolgens uit. Doe het sap en de helft van de rasp met de venkel in een pan en laat 3-4 min. stoven. Blancheer de zeekraak ±2 minuten in water en verhit een koekenpan met 2el olie. Bak in de hete pan de zeebaarsfilet aan de huidkant in ±3 minuten aan, draai dan om en bak in nog eens 2 minuten gaar. Maak tot slot de borden mooi op met de puree, zeebaars, zeekraal en venkel en scherp er wat hollandaise naast. Smakelijk!

Giribaldi Moscato d’Asti

De naam Moscato d’Asti vertelt je drie dingen: de gebruikte druif is de heerlijk zoete moscato, de wijn is afkomstig uit Piemonte, specifiek rondom het dorpje Asti en tot slot is de gebruikte methode de methode d’Asti. Dit laatste betekent dat het druivensap wordt gefilterd en koel opgeslagen tot er vraag is naar de wijn: zo blijft het fruitige karakter behouden. De vergisting vindt vervolgens plaats in een gesloten tank zodat de koolzuur tijdens de eerste vergisting in de wijn wordt opgenomen. Als de wijn 5,5% alcohol heeft bereikt wordt de vergisting stopgezet waardoor en veel natuurlijke suikers achterblijven. Dit in tegenstelling tot Asti spumante, die de bubbels krijgt tijdens een tweede vergisting op tank en langer doorgist, met daarmee een iets lager suikergehalte (al dan niet aangevuld met dosage).

De stokken voor de moscato van Giribaldi staan op 400 meter boven zeeniveau op een dunne, kleiachtige grond met mergel en zijn gericht op het zuidwesten. De druiven krijgen dan ook de tijd om te rijpen en hun fruittonen te ontwikkelen. In het glas merk je dat terug: aromatische neus met tonen van citrus, meloen en ananas. De mond is zoet maar gebalanceerd met tonen van appel. Het lage alcoholpercentage maakt het een fijn glas om op een warme dag te drinken, maar nog beter komt die tot zijn recht naast een zoet dessert.

Giribaldi

Azienda Agricola Mario Giribaldi is een derde generatie familiebedrijf, nu bestaande uit tien leden die dagelijks vol passie aan de wijnen werken.

In de filosofie van de familie bepaalt het klimaat de regels en daarmee de kwaliteit van de druiven. “Het enige dat we kunnen doen is het weer volgen en beslissen wat we in de wijngaard gaan doen om onze wijnstokken de maximale aandacht en zorg te geven en ervoor te zorgen dat de knoppen zo goed mogelijk groeien”. Daarom is Giribaldi in 2001 dan ook overgestapt biologische productie, gevolgd door certificering in 2004, als een van de eerste wijnmakers.

Het huis bevindt zich in de Piemonte, dus naast deze Asti worden onder meer Barolo, dolcetto d’Alba en langhe wijnen geproduceerd.

Recept: aardbeiensoep

Moscato d’Asti is een typische dessertwijn; denk aan zoete meloen, Italiaans cassata ijs of fruit met slagroom. Wij gaan echter voor een leuk alternatief, ideaal voor na een avondvullende barbecue: aardbeiensoep.

Ingrediënten

2 eidooiers
50 gr suiker
100 ml melk
3 el vloeibare honing
250 ml slagroom (35% vet)
500 gr Hollandse aardbeien
30 gr poedersuiker
100 ml Moscato d’Asti

Klopt de eierdooiers met de suiker glad met de mixer, tot de massa wit en iets schuimig is. Meng de melk en honing er door en doe het geheel in een pan. Verhit dit op een medium vuur en blijf roeren tot het gaat binden. Let op, het mengsel mag niet koken. Je kan testen of het klaar is door er een spatel in te steken, die eruit te halen en dan met je vinger een streep te trekken over de spatel: vloeit die niet meteen dicht, is het mengsel klaar.

Zet de pan in een kom water en laat het mengsel zo onder af en toe roeien afkoelen. Giet het vervolgens door een zeef en zet het in de vriezer. Laat het in ongeveer een uur licht bevriezen. Klop dan de slagroom half stijf, roer het ijs los en meng de slagroom erdoor. Laat weer bevriezen: roer na 30 en 60 minuten weer door en laat in totaal zeker 3 uur bevriezen.

Ga dan aan de slag met de aardbeiensoep: Houdt 12 aardbeitjes apart en pureer de rest (na het verwijderen van de kroontjes) in een keukenmachine. Meng de suiker en Moscato er doorheen. Dek af en zet koel weg. Het ijs mag 30 minuten voor het serveren van de vriezer naar de koelkast. Snijdt de 12 aardbeien in de helft. Maak nu de borden op: gebruik 4 diepe borden en plaats in elk bord een bolletje zelfgemaakt ijs. Giet voorzichtig de aardbeiensoep erbij en garneer met de overgebleven aardbeien. Serveren doe je natuurlijk met een lekker glas Moscato 🙂